Στα χρόνια της ρωμαϊκής εποχής η Ερμιόνη γνωρίζει μεγάλη άνθηση. Τελειοποιείται το υδραγωγείο (2ο αι. μ.Χ.), το οποίο μετέφερε το νερό σε διάσπαρτες πελεκητές στο βράχο στέρνες και ύδρευε ολόκληρη την τότε πολυάριθμη πολιτεία. Απομεινάρια αυτού του υδραγωγείου συναντά κανείς στην είσοδο της πόλης, στους πρόποδες του λόφου των Μύλων, μέσα στο αλσύλλιο. Το υδραγωγείο αυτό κατέληγε στο Μπίστι, όπου βρίσκονταν μεγάλες δεξαμενές, χρήσιμες για την αποθήκευση του νερού. Σήμερα στο χώρο αυτό έχουν σωθεί δεκατρείς στέρνες από την αρχαιότητα, αλλά οι περισσότερες είναι μπαζωμένες ή κατεστραμμένες. Σ` αυτές αποθήκευαν το νερό της βροχής για να ποτίζουν τα ζώα τους. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα τους ήταν το κυκλικό στόμιο. Εσωτερικά ήταν σφαιρικές και είχαν λαξευτεί πάνω σε βράχια η δε χωρητικότητα τους δεν ξεπερνούσε τα δέκα κυβικά μέτρα.
