Στους πρόποδες του όρους Δίδυμο στην Αργολίδα υπάρχει ένα μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο. Η γη έχει βυθιστεί σε δύο σημεία που μοιάζουν με ηφαιστειακούς κρατήρες. Μόνο που οι τεράστιες γήινες τρύπες δεν δημιουργήθηκαν από κάποιο ηφαίστειο ούτε από πρόσκρουση μετεωριτών στο έδαφος, αλλά από τη καθίζηση του εδάφους λόγω των υπόγειων υδάτων του βουνού. Οι δύο κρατήρες, γνωστοί ως δολίνες δηλαδή σπήλαια, έχουν κυκλικό σχήμα και είναι ορατοί από μεγάλη απόσταση λόγω του μεγέθους τους. Ο ένας βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού και ονομάζεται μεγάλη σπηλιά και ο δεύτερος, στην πεδιάδα και ονομάζεται μικρή σπηλιά. Εκεί κατέφευγαν για να προφυλαχθούν από τα φυσικά φαινόμενα οι προϊστορικοί άνθρωποι και κατά την τουρκοκρατία, οι κάτοικοι της περιοχής μετέφεραν από τη μεγάλη σπηλιά νίτρο από τα ούρα των ζώων και κατασκεύαζαν πυρίτιδα για τα όπλα. Ο μικρότερος κρατήρας είναι κατάφυτος από πεύκα και στα βραχώδη τοιχώματά του είναι λαξευμένα δύο εκκλησάκια, του Άη Γιώργη και της Μεταμορφώσεως. Μια κατηφορική στοά που μοιάζει με πηγάδι είναι η πιο αρχαία είσοδος της σπηλιάς. Σύμφωνα με τον τοπικό θρύλο εκεί ήταν η σπηλιά του Κύκλωπα απ’ όπου διέφυγαν ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του. Μια δεύτερη είσοδος, που κατασκευάστηκε από τους μοναχούς, οδηγεί στο εσωτερικό της σπηλιάς, όπου βρίσκονται οι δύο σκαλιστές εκκλησίες, μια πέτρινη κολυμπήθρα, μια μικρή δεξαμενή και μια οπή γνωστή ως «Ασκηταριό» από την οποία ανέρχονται με σχοινί οι ασκητές και λέγεται πως εκεί άφησε το σημάδι του το άλογο του Αγίου Γεωργίου.
